Park narodowy nie jest najodpowiedniejszym miejscem do tropienia zwierząt. Ma być przede wszystkim ich ostoją. Zwierzęta powinny mieć tu szansę poruszać się własnymi ścieżkami, zgodnie z naturalnym rytmem, a tropienie ich mogłoby ten rytm zaburzać. Warto jednak poznać ślady żyjących tu zwierząt, nauczyć się czytać tropy przez nie pozostawione, bo opowiadają one wiele ciekawych historii" - podkreśla wydawca.
W książce znajdziemy opisy, fotografie wraz ze skalą kilkudziesięciu tropów lub śladów tatrzańskich zwierząt, takich jak m.in. jelenie, kozice, świstaki, niedźwiedzie, rysie, zające, dziki, lisy, wilki, żbiki, borsuki, łasice, gronostaje, drobne gryzonie, jarząbki, głuszce, cietrzewie, dziki, dzięcioły.