Człowiek w krajobrazie. Szkice z pogranicza socjologii

OD AUTORA

 

Szkice te powstawały w latach 1963-74. W większości były publikowane w czasopismach, sprawozdaniach z konferencji itp. Autor sądzi, że zebranie ich w jednym tomie może być pożyteczne; szereg spraw pozostaje nadal aktualnych.

 

Część szkiców ukazuje złożoność zjawisk społeczno-przestrzennych w obszarach współczesnej rekreacji zwłaszcza w górach i nad wodą. Część stara się kreślić zarówno dyrektywy jak i założenia programowe dla działania. Są tu szkice polemiczne w obronie krajobrazu kulturowego Polski i znajdują się tu próby teoretyzowania na temat wypoczynku współczesnego, obok propozycji rozwiązań konkretnych, takich jak budowa „drugiego Zakopanego” pod Śnieżnikiem.

 

Autor sądzi, że w fazie przyspieszonego wzrostu Polski lat siedemdziesiątych, kiedy wzmożony nacisk urbanizacyjny zderza się z obroną środowiska naturalnego i akcją restytuowania zabytków historii, kiedy intensywność pracy pobudza potężnie rozwój rekreacji masowej, potrzebny będzie duży wysiłek, by za dążeniem do harmonizowania życia społecznego podążała organizacja przestrzeni, w której życie to się rozgrywa.