O wojsku z Doliny Kobylańskiej, Druciarzu i innych, co po górach chodzili

Z  kart tej niezwykłej książki wyłaniają się odważni, zadziorni i czerpiący pełnymi garściami z życia młodzi ludzie, którzy doskonale wiedzieli, jak się bawić w trudnej powojennej rzeczywistości, tworząc przy tym dziś niemal nieznany rozdział historii polskiego alpinizmu.

Jest to książka o czasie, co nie płynie, ale ciecze, o zapachu dymu z ogniska, o herosach uśpionych słodkim głosem nimf, gdzie alpinistyczne credo nie dać się ubić niknie w oddaleniu. Przy dźwięku gitar brzmią pieśni kojące dusze, złamane serca i opowieści hen, z dalekich lądów i obcych mórz o gęsi, co się utopiła i o tym, jak Jano znalazł na Hali Gąsienicowej dwustulitrową beczkę spirytusu skażonego eterem.

To historia o alpinistach, ale nie o tym, jak założono obóz drugi, a potem trzeci – takich jest wiele.
Ta jest zupełnie inna…”

W. Szłapacki

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.