Ilustrowany przewodnik po Galicyi [reprint]

Przewodnik ten został opracowany przed wojną zaś wydany trzykrotnie (2 wydania w 1914 roku i kolejne w 1919 roku, już po wojnie, w okresie gdy jeszcze nic, także granice państw, nie było ustalone). Dlatego opisane są w nim nie tylko tereny należące do byłego Królestwa Galicyi i Lodomeryi lecz także Bukowina, komitaty Górnych Węgier, które później weszły w skład Czechosłowacji oraz Śląsk Cieszyński, Spisz i Orawa. Mamy nawet opis wycieczki do Kamieńca Podolskiego. Autor delikatnie zwraca uwagę na przewagę polskiego żywiołu na Górnym Spiszu, Orawie oraz Śląsku Cieszyńskim — na tych terenach trwał właśnie spór graniczny z Czechosłowacją, mający być rozstrzygnięty w formie plebiscytu. Zasadniczą część przewodnika stanowią opisy atrakcji krajoznawczych Małopolski z wyraźną przewagą części wschodniej. Osią poszczególnych wycieczek są linie kolejowe. Opisane są kolejno: Lwów (miasto i okolice) i trasy ze Lwowa do: Jaworowa, Sokala, Stojanowa, Brodów, Podwołoczysk, Podhajców i Śniatynia. Następnie: Tarnopol — Kopyczyńce; Stanisławów — Husiatyn; Kołomyja — Zaleszczyki — Czortków; Wygnanka — Iwanie Puste — Kamieniec Podolski; Stanisławów — Jasina. Potem odwiedzamy z Autorem Jar Dniestru, Bukowinę i Huculszczyznę, prowadzi w Gorgany i Czarnohorę oraz w Karpaty Marmaroskie i Alpy Rodniańskie. Wracamy z powrotem do pociągu i jedziemy po trasach: Stryj — Stanisławów; Lwów — Stryj — Wołowiec; Lwów — Sambor — Berezna; Stryj — Chyrów; Lwów — Jarosław; Jarosław — Rawa Ruska i Przemyśl — Laborce. Potem przenosimy się do Krakowa. Zwiedzamy Kraków, następnie zaś „Szwajcaryę Krakowską” i znów jeździmy pociągami po trasach: Kraków — Jarosław; Tarnów — Szczucin; Dębica — Sandomierz — Przeworsk; Tarnów — Stróże — Zagórz; Kraków — Zwardoń — Skawina — Oświęcim; Sucha — Stróże; Nowy Sącz — Krynica z wypadem do Szczawnicy. Robimy kilka wycieczek w Beskidy Zachodnie, Podhale, Pieniny, Tatry. Potem jeszcze mały wypad na Spisz, Orawę oraz Śląsk Cieszyński i możemy powiedzieć, że znamy „Galicyę”.