Gorce i Beskid Sądecki (część zachodnia). Szkicowa mapa szlaków turystyczne (Lato)

GORCE, BISKID SĄDECKI I WYSPOWY

 

Zanim omówimy teren objęty naszą mapą, należy zwrócić uwagę na nowowprowadzony przez naszych geografów podział i nomenklaturę Beskidów. Nomenklatura ta różni się od do- tychczas obowiązującej, co jest dla czytelnika dawniejszych wydań przewodników, podręczników i map dosyć kłopotliwe i wymaga objaśnienia. Na interesującym nas obszarze pasmo od Zwardonia po Policę nazywano Beskidem Wysokim, obecnie nazwa ta obejmuje teren od Zwardonia aż po Przełęcz Tylicką, na wschód od Krynicy. Dawny Beskid Wysoki natomiast objęty został nazwą Beskidu Żywieckiego. Beskid Wysoki obejmuje obecnie następujące grupy górskie: Beskid Żywiecki, Gorce i Beskid Sądecki. W Beskidzie Sądeckim jest utrzymany dalszy, dawniej przyjęty już podział na pasma Radziejowej i Jawo- rzyny Krynickiej, rozdzielone przełomem Popradu.

 

Teren objęty mapą to Gorce i pasmo Radziejowej oraz po- łudniowa część Beskidu Wyspowego. Na mapie są także zazna- czone Pieniny, ale w tej skali szczegóły są nieczytelne, toteż wydana została odrębna mapa obejmująca tylko teren Pienin.

 

Karpaty nie należą do gór wysokich, choć w Tatrach osiągają 2663 m (Gierlach). Na obszarze objętym tą mapą największymi wzniesieniami są: Turbacz (1311 m), Kiczora (1284 m) i Kudłoń (1276 m) w Gorcach oraz Radziejowa (1265 m) między Dunajcem i Popradem w Beskidzie Sądeckim. W Beskidzie Wyspowym najwyższym wzniesieniem jest Mogielica błędnie Mogielnica - (1171 m).

 

Karpaty nie mają jednolitej budowy geologicznej. Trzony krystaliczne, jak np. Tatry, otoczone są pasmami zbudowanymi ze skał osadowych. Najpospolitszym materiałem jest flisz, któ- rego podstawową częścią składową są piaskowce, o różnych grubościach ziaren, różnych zabarwieniach i różnej odporności oraz łupki.