Zakopiańczycy. W poszukiwaniu tożsamości

Wśród postaci Zakopanego wiele osób to ludzie gór. Wśród zakopiańczyków, których znacząca aktywność przypadła na lata 1945-2010, większość żyła problemami tatrzańskimi i właśnie Tatry uznawała za najistotniejsza fascynację życiowa. Połowa z prezentowanych na wystawie postaci to ludzie, których praca zawodowa związana była z Tatrami. Myślę tu o ratownikach, przewodnikach czy narciarzach – sportowcach i trenerach. Dla nich praca była jednocześnie realizacją pasji. Dla innych góry były przestrzenią pasji pozazawodowych. To taternicy i speleolodzy, narciarze wysokogórscy, fotografowie, poeci i pisarze, artyści malarze i graficy, rzeźbiarze, historycy dziejów Tatr, kartografowie. To Tatry w jakiś sposób przyczyniły się do ich wielkości, a z drugiej strony nasze góry byłyby puste gdyby nie oni, zakopiańczycy. Większość zostawiła po sobie dorobek twórczy: książki, wiersze, mapy, przewodniki, fotografie, obrazy, rzeźby. Wszyscy natomiast - trwające w nas wspomnienia o ich relacjach z górami, z Zakopanem, z ludźmi. Wystawa i towarzysząca jej książka mają pamięć tą utrwalić. Paweł Skawiński Dyrektor Tatrzańskiego Parku Narodowego

Źródło: TPN